●Ad Soyad: Beverwill, Grace
●Karakter Yaşı: 17
●Karakter Özellikleri: Güzel kızların da zeki olabildiğinin en canlı kanıtlarından bir tanesi… Fransa’dan taşınıp İngiltere’de yaşamaya başlayana kadar çok ‘iyi’ydi. On bir yaşında gibi davranmazdı, konuşmaya başladığında insanlar düşüncelerinin doğruluğu ve mantıkçılığı karşısında şoke olurlardı. Okula başladığında da öyle kalmak için çok çaba harcadı. Annesi birkaç sene önce evi terk etmiş bir çocuğun düşünebileceği şeylere çok tersti kafasındakiler. Büyük annesinin ve babasının doldurmalarına karşılık kızgın değildi. Annesi yanında olan kızlardan çok daha vasıflı bir yetiştirme tarzı uygulanıyordu onun üzerinde, kendisini asla eksik hissetmedi. Her yaz babasıyla Latince çalışırdı. Dile kusursuz bir yeteneği olduğu bir gerçekti. Yeni okulun üçüncü senesinde, çevresindeki kızlara daha çok benzemeye başladı. Arkadaşlarının kibirli havaları ona bulaşıyordu. Kendisini hayatının merkezine koymaya da bu dönemde başladı. Annesine karşı bir kin duyuyordu artık. Onun gibi bırakılmış öğrencilere ise belli etmekten çekindiği bir acıma, bir sempati… Büyük annesi dışında kimse bu değişimini onaylamadı. Babası arkadaşlarının daha akıllı uslu kızlardan oluşmasını istedi. Kızının bulunduğu ortama göre renk değiştirmiş olması düşüncesi onu deli etti. Elbette ergenlik dönemindeki bir genç kızın değişimine engel olmak için yalnız bir baba olmaktan fazlası gerekiyordu. Şimdilerde kibirli bir katil kraliçe Desire. Eskiden kendine ve karşısındakine duyduğu saygı eridi. Düşüncesiz bir cadıya dönüştü. İnsanları dış görünüşlerine göre etiketliyor. O etiketleri de tanısa, sevse bile atamıyor kafasından. Hatta kendisinin koyması da gerekmiyor bu etiketleri; çevresinden kişilerin düşünceleri kendi kafasında kalıplanabiliyor da bazen. Kötü özellikleri bununla kalmıyor, yine de o kişiyi özel yapan her haliyle kendisidir diye düşünüp geçiyor hataların üzerinden. Yine de içinde bir yerlerde, hala o eğlenceli ve sevilesi Nora’yı saklıyor. Belli başlı zamanlarda ortaya çıkıyor bu içindeki karakteri. Genellikle arkadaşları ile sohbet ederken, neşesi ve enerjisi karşısındakini gülümsetmeye fazlasıyla yetiyor. Yatakhanede hala saçma sapan hikayeler anlatıyor, karşısındakileri güldürmek için çabaladığı da oluyor… Dışarıya kendisini bir buz dağı gibi göstermediği anlarda, onu sevmek hiç de zor değil. Ama o kolayca sevmiyor. Çevresi konusunda eskisinden daha seçici… Arkadaşı olan herkese çok değer veriyor düşününce, göstermeyi sevmese de... Yalnız kalmaktan çok korktuğu için geniş bir arkadaş gurubuna dâhil olmayı istiyor. Kafasında kendine uygun bulduğu herkesle seviyeli bir ilişkisinin olması da bu yüzden…
●Karakter Geçmişi: Annesi İngiliz, babası Fransız… Yedi yaşındayken annesi bir başkasıyla kaçtı. Nora, İngiltere’de doğdu fakat on bir yaşında büyük anne Quinnell çocukların bir değişikliğe ihtiyaç duyduklarını düşündüğünden İngiltere’ye yanına aldı torunlarını. O da kızına en az onlar kadar kızgındı, kimse Adele’nin adını ağzına almadı uzun yıllar boyunca. Nora o dönemlerde kimseyle konuşmazdı. Kızgın olduğunu on beş yaşına kadar hiç fark etmedi. Hissettiği sonsuz huzur hissini yeni okulunun kalabalığında kaybetmişti. O yıl Adele annesinin ve dolaylı yoldan çocuklarının yanına döndü. Nora bariz bir biçimde hırçınlaştı, çevresinin uygun bulmadığı şeyleri yapma isteği doldu içine. Tam bir klişe… Yeteneği kızgınlığıyla doğru orantılı bir şekilde yükseliyordu. Gördüğü rüyalar sıklaştı. Quinnell ve Adele kızı Wilona Belcourt’un yanına kısa bir tatile yollamaktan başka çare bulamadı. Orada I. Wilona’nın tütsüsünün hatalı içeriği yüzünden kızın yeteneği bir başka boyut kazandı. Rüyalarının yanı sıra duyularından birine de ulaşabiliyordu ruhlar artık. İngiltere’ye geri döndü. Erkek arkadaşının öldüğünü öğrendi. Kimse ona haber vermediği için deliye döndü. Beyninin içinde dönen sesler katlanılamaz hale gelmişti bir diğer yandan. Quinnell ve Wilona kızın özel olduğunu kabullendirdi Johannes’e. Wilona’nın bu tip olaylar yaşamış eski arkadaşlarından birinin gittiği Arizona Devlet Lisesi’ne yollandı Nora sonunda…
●Yeteneği: Nora’nın ruhu diğer dünya ile yeryüzü arasındaki bir köprü görevinde diyebiliriz… Bedenlerinden ayrılan ama Tanrı’nın katındaki yaşantılarına henüz ulaşamamışları duyabiliyor, görebiliyor ve hatta onları düşmüşlükten kurtarabiliyor… Aracı olarak kullanılıyor başlarda, akıl sağlığını sadece kendinin farkında olduğu o gürültüden koruyabilmek için ölülerin arzularını yerine getirmek durumunda kalıyor. Yeteneğini kullanabilmek konusunda geliştiği safhalarda ipleri eline alıyor; kendini duyulara kapatabiliyor ve istediği zaman bir ruha ulaşmak için ihtiyaç duyduğu tek şey ona ait bir materyal oluyor…
●Karakter Yaşı: 17
●Karakter Özellikleri: Güzel kızların da zeki olabildiğinin en canlı kanıtlarından bir tanesi… Fransa’dan taşınıp İngiltere’de yaşamaya başlayana kadar çok ‘iyi’ydi. On bir yaşında gibi davranmazdı, konuşmaya başladığında insanlar düşüncelerinin doğruluğu ve mantıkçılığı karşısında şoke olurlardı. Okula başladığında da öyle kalmak için çok çaba harcadı. Annesi birkaç sene önce evi terk etmiş bir çocuğun düşünebileceği şeylere çok tersti kafasındakiler. Büyük annesinin ve babasının doldurmalarına karşılık kızgın değildi. Annesi yanında olan kızlardan çok daha vasıflı bir yetiştirme tarzı uygulanıyordu onun üzerinde, kendisini asla eksik hissetmedi. Her yaz babasıyla Latince çalışırdı. Dile kusursuz bir yeteneği olduğu bir gerçekti. Yeni okulun üçüncü senesinde, çevresindeki kızlara daha çok benzemeye başladı. Arkadaşlarının kibirli havaları ona bulaşıyordu. Kendisini hayatının merkezine koymaya da bu dönemde başladı. Annesine karşı bir kin duyuyordu artık. Onun gibi bırakılmış öğrencilere ise belli etmekten çekindiği bir acıma, bir sempati… Büyük annesi dışında kimse bu değişimini onaylamadı. Babası arkadaşlarının daha akıllı uslu kızlardan oluşmasını istedi. Kızının bulunduğu ortama göre renk değiştirmiş olması düşüncesi onu deli etti. Elbette ergenlik dönemindeki bir genç kızın değişimine engel olmak için yalnız bir baba olmaktan fazlası gerekiyordu. Şimdilerde kibirli bir katil kraliçe Desire. Eskiden kendine ve karşısındakine duyduğu saygı eridi. Düşüncesiz bir cadıya dönüştü. İnsanları dış görünüşlerine göre etiketliyor. O etiketleri de tanısa, sevse bile atamıyor kafasından. Hatta kendisinin koyması da gerekmiyor bu etiketleri; çevresinden kişilerin düşünceleri kendi kafasında kalıplanabiliyor da bazen. Kötü özellikleri bununla kalmıyor, yine de o kişiyi özel yapan her haliyle kendisidir diye düşünüp geçiyor hataların üzerinden. Yine de içinde bir yerlerde, hala o eğlenceli ve sevilesi Nora’yı saklıyor. Belli başlı zamanlarda ortaya çıkıyor bu içindeki karakteri. Genellikle arkadaşları ile sohbet ederken, neşesi ve enerjisi karşısındakini gülümsetmeye fazlasıyla yetiyor. Yatakhanede hala saçma sapan hikayeler anlatıyor, karşısındakileri güldürmek için çabaladığı da oluyor… Dışarıya kendisini bir buz dağı gibi göstermediği anlarda, onu sevmek hiç de zor değil. Ama o kolayca sevmiyor. Çevresi konusunda eskisinden daha seçici… Arkadaşı olan herkese çok değer veriyor düşününce, göstermeyi sevmese de... Yalnız kalmaktan çok korktuğu için geniş bir arkadaş gurubuna dâhil olmayı istiyor. Kafasında kendine uygun bulduğu herkesle seviyeli bir ilişkisinin olması da bu yüzden…
●Karakter Geçmişi: Annesi İngiliz, babası Fransız… Yedi yaşındayken annesi bir başkasıyla kaçtı. Nora, İngiltere’de doğdu fakat on bir yaşında büyük anne Quinnell çocukların bir değişikliğe ihtiyaç duyduklarını düşündüğünden İngiltere’ye yanına aldı torunlarını. O da kızına en az onlar kadar kızgındı, kimse Adele’nin adını ağzına almadı uzun yıllar boyunca. Nora o dönemlerde kimseyle konuşmazdı. Kızgın olduğunu on beş yaşına kadar hiç fark etmedi. Hissettiği sonsuz huzur hissini yeni okulunun kalabalığında kaybetmişti. O yıl Adele annesinin ve dolaylı yoldan çocuklarının yanına döndü. Nora bariz bir biçimde hırçınlaştı, çevresinin uygun bulmadığı şeyleri yapma isteği doldu içine. Tam bir klişe… Yeteneği kızgınlığıyla doğru orantılı bir şekilde yükseliyordu. Gördüğü rüyalar sıklaştı. Quinnell ve Adele kızı Wilona Belcourt’un yanına kısa bir tatile yollamaktan başka çare bulamadı. Orada I. Wilona’nın tütsüsünün hatalı içeriği yüzünden kızın yeteneği bir başka boyut kazandı. Rüyalarının yanı sıra duyularından birine de ulaşabiliyordu ruhlar artık. İngiltere’ye geri döndü. Erkek arkadaşının öldüğünü öğrendi. Kimse ona haber vermediği için deliye döndü. Beyninin içinde dönen sesler katlanılamaz hale gelmişti bir diğer yandan. Quinnell ve Wilona kızın özel olduğunu kabullendirdi Johannes’e. Wilona’nın bu tip olaylar yaşamış eski arkadaşlarından birinin gittiği Arizona Devlet Lisesi’ne yollandı Nora sonunda…
●Yeteneği: Nora’nın ruhu diğer dünya ile yeryüzü arasındaki bir köprü görevinde diyebiliriz… Bedenlerinden ayrılan ama Tanrı’nın katındaki yaşantılarına henüz ulaşamamışları duyabiliyor, görebiliyor ve hatta onları düşmüşlükten kurtarabiliyor… Aracı olarak kullanılıyor başlarda, akıl sağlığını sadece kendinin farkında olduğu o gürültüden koruyabilmek için ölülerin arzularını yerine getirmek durumunda kalıyor. Yeteneğini kullanabilmek konusunda geliştiği safhalarda ipleri eline alıyor; kendini duyulara kapatabiliyor ve istediği zaman bir ruha ulaşmak için ihtiyaç duyduğu tek şey ona ait bir materyal oluyor…
